ఘనమైనది గా ఏదైనా కనిపించినా, వినిపించినా అనిపించినా...
దాని అంకురం చిన్నదిగానే మొదలై ఉంటుంది.
బాంబు విస్ఫోటనం అణువు లో మొదలై నట్లు...
నీలాంబరాన్ని చుంబించే ఎత్తైన ఆ కృతికి కూడా.. వేడెక్కే బుర్ర లోపురుడు పోసుకునే చిన్న ఆలోచనే మూలం...
మనసును మీటే గానమై రూ పాంతరం చెందిన రాగమేదైనప్పటికి. ..
ఆర్ద్రత నిండిన గొంతులోనే మూర్చనలద్దుకుంటుంది...
హిమవత్పర్వత శిఖరాన్ని ముద్దాడి న పాదం తన తొలి అడుగు మాతృగర్భపు గోడలపై ముద్రించుకుంటుంది….
ఖండాంతరాలు దాటి విస్తరించే ఖ్యాతికి నిలబడి చప్పట్లు చరిచే చేతులక్కర్లేదు...
చూపులతో ఆత్రంగా భుజం తట్టగల వివేక నేత్రాలు చా లు!
(ఆగస్టు 2014 కౌముది పత్రికలో ప్రచురితం)